Ay Chehra-e Zeba-e-Tu Rashk-e butan-e-Azari
ای چہرہ زیبای تو رشک بتان آزری
ای چہرہ زیبای تو رشک بتان آزری
ہر چند وصف می کنم در حسن زاں بالا تری
تو از پری چا بک تری ، و ز برگ گل نازک تری
و ز ہر چہ گوئم بہتری ، حقا عجائب دلبری
تا نقش می بندد فلک ، ہر گز ندادہ ایں نمک
حوری ندانم یا ملک، فرزند آدم یا پری
عالم ہمہ یغمای تو ، خلقی ہمہ شیدای تو
آں نرگس شہلای تو آوردہ رسم کافری
آفاقہا گردیدہ ام مہر بتاں ورزیدہ ام
بسیار خوباں دیدہ ام لیکن تو چیزی دیگری
ای راحت و آرام جان با قد چوںسرورواں
زینساں مرو دامن کشاں کا رام جانم می پری
من تو شدم تو من شدی، من تن شدم تو جان شدی
تا کس نہ گوید بعد ازیں من دیگرم تو دیگری
Mun tu shudam tu mun shudi, Mun tun shudam tu jaan shudi
Taakas na goyad baad azeen, Mun deegaram tu deegari
I have become you, and you me,I am the body, you soul
So that no one can say hereafter, That you are are someone, and me someone else.
خسرو غریب است و گدا افتادہ در شہر شما
با شد کہ از بہر خدا سوی غریباں بنگری
http://sufipoetry.blogspot.com/2009/05/man-tu-shudamtu-man-shudi-hazrat-amir.html